The place to be

 

Wie wil dat niet? Een plek voor jezelf. Waar je kunt doen en laten wat je wilt.

Het is een plek waar je woont of werkt. Lange tijd kan zijn of even kort bezoeken. Je doet ermee wat je wilt en kan het inrichten met wat je wilt. Het is the place to be.

Zo’n ‘place to be’ kan spectaculair zijn of juist ingetogen. Of je doet er niks of je bent er druk. Met wat?. Met iets nuttigs? Nodig? Nou, nee… liever niet.

 

Er meerdere mensen geweest die zo’n opmerkelijke plek hebben gebouwd. De postbode Cheval in Frankrijk is er een van. En iedereen die met de auto van Middenmeer naar Heerhugowaard is gereden, heeft rechts van de weg de uien van het Nederlandse Kremlin kunnen zien. Een bijzondere plek uit hart en ziel ontstaan.

En met vakmanschap. Natuurlijk.

 

Helaas ben ik niet zo goed met elektra of stucwerk. En lassen kan ik al helemaal niet. Ik heb trouwens geeneens een rijbewijs dus het aanslepen van het nodige bouwmateriaal wordt sowieso een probleem.

Verzinnen. Dat kan ik wel. Zo’n plek verzinnen dat kan ik ook.

Net als schilderen.

En dat is voor mij een geweldige combinatie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2017 – Ander werk, andere werkwijze. Voorheen ging ik iets maken. Ik wist al van te voren wat. Dit werk ontstaat. Laag over laag. Zonder bedoeling.  Het moment dat ik denk ‘Hé, dat is iets’, wil ik zo lang mogelijk uitstellen. Hoe minder ik van tevoren weet wat ik ga doen hoe beter ik mijzelf kan verrassen. Het werkt hangt in het atelier totdat ik niet meer weet wat ik er mee verder moet. Soms voelt het af, en soms gaat er rigoureus een nieuwe laag overheen en begin ik overnieuw. De schilderijen aarvan ik denk dat ze af en goed zijn, zet ik weg. Omgekeerd. Na weken of langer kunnen opeens weer te voorschijn komen. Als ze me dan nog verrassen, als ik ze dan nog goed vind, dan mogen ze verder.

 

 

 

 

2016: Soms valt je oog erop. In een bos of een plantsoen. Zo’n plek waar iemand zijn eigen bedoeninkje heeft. Een zelf gebouwd huisje van  gevonden materiaal. Zou er een zwerver wonen, kinderen misschien, of is het gewoon een plekje dat iemand voor zichzelf wil? De geschilderde landschappen hebben een bestaande plek als uitgangspunt. De bouwwerkjes zijn verzonnen.