4 kilometer Rembrandt
Dit portret van Rembrandt heb ik in 2017 gemaakt. Met een BIC balpen. Volgens de website van Bic kan je met een Bic balpen twee kilometer lijn trekken. Vandaar de titel 4 kilometer Rembrandt. Het is een tamelijk fors portret ongeveer 75 x 60 cm. Niet op papier maar op glasvlies- of renovatie-behang. Dat is een mooi materiaal wat bij de Kwantum voor een habbekrats verkrijgbaar is en waarmee ik werk kan maken op groot formaat. Ik gebruik het ook om mijn houtsnedes op te drukken.
In 2019 is het 350 jaar geleden dat Rembrandt overleed. Een mooie gelegenheid voor het Rijksmuseum daar aandacht aan te besteden. Iedereen werd opgeroepen een kunstwerk in te leveren geïnspireerd op Rembrandt. Ik had er meerdere liggen die ervoor in aanmerking kwamen, maar heb deze ingestuurd. Totaal waren er bijna 8500 inzendingen van inzenders uit de hele wereld. Van dat enorme aantal zijn er uiteindelijk 563 uitgekozen die te zien zijn tijdens de expositie Lang Leve Rembrandt. En deze is erbij. Op de verjaardag van Rembrandt; 15 juli wordt de expositie geopend. Het werk is te zien in het Rijksmuseum van 15 juli t/m 15 september 2019.
Het portret van Rembrandt nodigde uit om ook nog even een portret van een chimpansee te maken. Waarom? Gewoon omdat het leuk is.
Tussen de bedrijven door, bijvoorbeeld als ik een groot schilderij af heb, doe ik even iets anders. Een ’tussendoortje’. Een houtsnede of een klein schilderwerkje dat ik gewoon even moet maken. Een portret of zo. Rembrandt op A4 is ook zo’n tussendoortje. Dankzij het Google-art-project kan ik de schilderijen van de grote meesters van héél dichtbij bekijken, bestuderen en ook naschilderen. Rembrandt is dan mijn favoriet. Het is heel leerzaam. En verrassend is het, wat ik er allemaal bij ontdek. Soms heeft dat met kleurgebruik te maken, soms met compositie, of soms zie ik iets dat ik nooit eerder gezien heb. Een voorbeeldje? Google maar: “Het meisje op het schilderij de Nachtwacht”. Dan krijgt je dan meer dan 100.000 hits. Google je ‘Twee meisjes op het schilderij de Nachtwacht’ krijg je 80.000 hits, maar het gaat dan over één en hetzelfde meisje. (Ik heb overigens de 80.000 hits niet allemaal gecontroleerd, maar dat terzijde.) Ik was verbaasd nog een meisje te vinden op de nachtwacht. Twee, vlak achter elkaar. Links achter het voorste meisje kan je nog precies het oor zien van het tweede meisje. Nog duidelijker wordt het wanneer je de rest van het lichaam van het tweede meisje zoekt dat is overduidelijk aanwezig. Half verscholen achter de man. Een mooi detail is het laarsje dat nog net zichtbaar is.
Nou van die dingen, die vind ik verrassend en die moet ik dan natuurlijk even (na-)schilderen…
Op A4 formaat en als het even kan precies even groot als het origineel.
Dit is er zo eentje. De aardigheid voor mij bij dit zelfportret was de manier van schilderen en de grijsgroene gedeelten, de schaduwpartijen. Dat grijsgroene is de ondergrond van het paneeltje. Daar zit dus geen verf. En waar het grijsgroene er door heen schemert zit dus een dun doorschijnend laagje verf. Dat heeft tie mooi gedaan. Het doet mij denken aan een schilderij van Robert O. Lenkiewicz. Het witte glimlichtje in de ogen van de afgebeelde persoon op zijn schilderij is de witte ondergrond van het schilderij. Knap gedaan en voor mij een uitdaging ook iets vergelijkbaars te doen, in dit geval met het grijsgroen van de achtergrond.
